(((“ဒီဟာဖတ္ျပီး ထမင္းစားခ်င္စိတ္ကုန္သြားမယ္။ သတိ”တဲ့။ ရြံစရာအခ်က္အလက္မ်ားဆိုတဲ့ ေကာက္ႏုတ္စာေလးေတြကို မိတ္ဆက္ ေဖာ္ျပထားတာပါ။)))
- အန္တယ္ (Vomit) ဆိုတာကို ေဖာ္ျပတဲ့ စကားလံုး ၈၅ မ်ိဳး ရွိပါသတဲ့။
- လူ႔မစင္မွာပါတဲ့ ဘက္တီးရီးယားေတြဟာ အိမ္သာသံုးစကၠဴ ဆယ္လႊာေလာက္ကို အသာေလး ျဖတ္ထြက္ႏိုင္ပါသတဲ့။ (စကၠဴနဲ႔သံုးျပီး လက္မေဆးသူမ်ား သတိ။)
- ၁၈ ရာစုေလာက္တုန္းက သိပၸံပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ လက္ဇာ႐ို စပူလန္ဇနီ (Lazzaro Spollanzani) ဟာ အန္ဖတ္ (Chunder) ေတြကို အထူးစိတ္ဝင္စားခဲ့ပါတယ္။ သူ႔စမ္းသပ္ခ်က္တစ္ခုကေတာ့ ဒီလိုပါတဲ့။ ဖ်ားျပီး အန္တဲ့အခါ အန္ဖတ္ (Puke) ကို စားလိုက္တာ ျပန္အန္ထြက္ (Ralphing) ပါတယ္တဲ့။ ျပန္အန္ထြက္တာကို ျပန္စားၾကည့္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ျပန္အန္ထြက္ျပန္တယ္။ သံုးၾကိမ္ေျမာက္ ျပန္အန္ထြက္တာကို ျပန္စားပါတယ္။ အန္ထြက္လိုက္ ျပန္စားလိုက္ ေလးၾကိမ္တိတိ စမ္းသပ္ခဲ့ပါသတဲ့။ (အန္ဖတ္ဆိုင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သူျဖစ္ခ်င္သူမ်ား စမ္းၾကပါ။)
- လူအမ်ားစုဟာ တစ္ေန႔ကို ၁၅ ၾကိမ္ကေန အၾကိမ္ ၂၀ အထိ ေလလည္ေလ့ရွိၾကပါသတဲ့။ အရြယ္ေရာက္သူတစ္ေယာက္ရဲ့ ေန႔စဥ္ ထုတ္လႊတ္ေနတဲ့ ဂက္စ္ဟာ အၾကမ္းဖ်ဥ္းအားျဖင့္ ၆၀၀ မီလီလီတာေလာက္ ရွိပါသတဲ့။
- ပိုးဟတ္ဟာ ေခါင္းျဖတ္ထားသည့္တိုင္ တစ္ပတ္ေလာက္ အသက္ရွင္ေနႏိုင္ပါေသးတယ္တဲ့။
- ႏြားတစ္ေကာင္ဟာ တစ္ေန႔ကို ပ်မ္းမွ် ၁၆ ခါေလာက္ မစင္စြန္႔ပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ေခ်းကို Country Pancakes (ေတာကိတ္မုန္႔) လို႔ ေခၚသတဲ့။
- ယုန္နဲ႔ ဆင္ေပါက္ကေလးေတြဟာ သူတို႔ပါတဲ့ မစင္ကို သူတို႔ ျပန္စားပါတယ္တဲ့။ (က်ဳပ္တို႔ ငယ္ငယ္တုန္းကလည္း ပါးစပ္ထဲစီးဝင္လာတဲ့ ႏွပ္ေခ်း ဘယ္မွာ အလြတ္ေပးလို႔တုန္း။)
- ရြံစရာဆိုတာ ကာလ ေဒသေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္တဲ့။ အာရွကလူေတြက ခ်ိစ္ (က်ဳပ္တို႔ေနာက္ျပီး ေျပာရင္ ခ်ီးစ္)ကို မသတီစရာလို႔ ထင္ၾကပါတယ္တဲ့။ ထို႔အတူပဲ ဥေရာပနဲ႔ ေျမာက္အေမရိကကလူေတြက အာရွသားေတြစားတဲ့ ပုရစ္ေၾကာ္လို အင္းဆက္ေတြကို ရြံစရာၾကီးလို႔ ယူဆၾကပါတယ္တဲ့။
- ၁၈၉၂ ကေန ၁၉၁၄ အထိ လာ ပီဆိုမန္႔စ္ (အဓိပၸာယ္က “ေလလည္ဆရာ”)ဟာ ပါရီျမိဳ႕က မ်ားစြာေသာ ပရိသတ္ေတြကို ေလလည္ျခင္းျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။ သူဟာ ေလလည္ျပီး သံစဥ္ေတြကို ဖန္တီးျပသလို ဖေယာင္းတိုင္ကိုလည္း ေလလည္ျပီးေတာ့ မီးျငွိမ္းျပပါသတဲ့။
- ကုလားအုတ္ေတြဟာ သူတို႔ မၾကိဳက္တဲ့ အရာဝတၳဳေတြအေပၚေရာ၊ လူေတြဆီကိုပါ စျမံဳ႕ျပန္တဲ့ အစာဖတ္နဲ႔ ေထြးေလ့ရွိပါသတဲ့။
- အသားစားျခင္းဟာ ေလလည္တဲ့အခါမွာ အဆိုးဆံုးအနံ႔ကို ျဖစ္ေစတယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။
- ေမွ်ာ့ေတြဟာ သူတို႔ ခႏၶာအေလးခ်ိန္ရဲ့ ငါးဆထက္မကတဲ့ ေသြးပမာဏကို စုပ္ယူႏိုင္ပါတယ္တဲ့။
- မိုက္က႐ိုစကုပ္နဲ႔ ၾကည့္မွသာ ျမင္ႏိုင္တဲ့ ေျခေထာက္ရွစ္ေခ်ာင္းပါ သန္းေလွးေတြဟာ ခင္ဗ်ားရဲ့ မ်က္ေတာင္ေပၚမွာ ေနၾကပါတယ္တဲ့။
- ႏွာေခ်လိုက္ရင္ ႏွပ္ေခ်းဟာ ၃.၅ မီတာ အကြာအေဝးအထိ ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။
- ရွရီဒါ ခ်ီလ္လယ္ (Shridar Chillal) ဆိုသူရဲ့ လက္သည္းဟာ ကမာၻ႔စံခ်ိန္တင္ အရွည္ဆံုးပါတဲ့။ ဘယ္ဘက္လက္က လက္သည္းေတြဟာ ၆ မီတာေက်ာ္ ရွည္ၾကပါတယ္တဲ့။ ရွည္မွာေပါ့၊ သူလက္သည္းမညွပ္တာ ၄၃ ႏွစ္ရွိပါျပီတဲ့။
- တိရိစာၦန္အခ်ိဳ႕ဟာ ထူးျခားတဲ့ အိမ္သာသြားပံု သြားနည္းေတြ ရွိၾကပါတယ္တဲ့။ ၾကိဳးၾကာနီေတြဟာ ဆီးသြားတဲ့အခါသူတို႔ ေျခေထာက္ေပၚေပါက္ခ်ၾကပါတယ္တဲ့။ ေျခေထာက္ ေအးေအာင္လို႔တဲ့။ Bushbaby လို႔ ေခၚတဲ့ အာဖရိကက မ်က္လံုးျပဴးျပဴး သစ္ပင္မွာ ေနတဲ့ တိရိစာၦန္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ေသးေပါက္ရင္ လက္နဲ႔ခံထားျပီး အျမဲနမ္းၾကည့္ပါတယ္တဲ့။
- ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ တိုက်ိဳသိပၸံျပတိုက္မွာ လူနဲ႔ တိရိစာၦန္ေတြရဲ့ မစင္ ၇၈ မ်ိဳးကို စုေဆာင္း ျပသထားပါတယ္။
- ႏြားေတြဟာ တစ္ေန႔ကို အၾကိမ္သံုးရာ အီးေပါက္တယ္။ ေလထု ၄၅၀ လီတာေလာက္ရွိတဲ့ ပမာဏျဖစ္ပါသတဲ့။
- က်င္ငယ္ရည္ကို ေသာက္တာဟာ ေဆးဘက္ဝင္တယ္လို႔ ယူဆသူေတြ ရွိပါတယ္။ ေရွးက တ႐ုတ္ေတြဟာ က်င္ငယ္ရည္ကို သြားဖံုးေရာဂါကို ကုဖို႔ သံုးပါတယ္။ ၁၈ ရာစုတုန္းက ျပင္သစ္မွာ ဆရာဝန္တစ္ဦးက က်င္ငယ္ရည္နဲ႔ ပလုတ္က်င္းၾကဖို႔ အၾကံျပဳပါသတဲ့။ ေရွးတုန္းက ေရာမေတြဟာ စည္ၾကီးေတြကို လမ္းေဘးမွာ ခ်ထားပါတယ္တဲ့။ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ေသးေပါက္တာကို စုေဆာင္းဖို႔တဲ့။ ျပီးေတာ့ ေလွ်ာ္ဖြတ္သန္႔စင္ရာမွာ ျပန္သံုးဖို႔ပါတဲ့။ (ႏြားကေလး က်င္ငယ္ရည္ကို ေဆးအျဖစ္ ေသာာက္သူေတြ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိေၾကာင္း ဖတ္ဖူးသည္။)
- ေလလည္တဲ့ေလမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ႏိုက္ထ႐ိုခ်င္ ဓာတ္ေငြ႔ပဲပါပါတယ္တဲ့။ ဗိုက္ထဲမွာ အစာတခ်ိဳ႕က ဟိုက္ဒ႐ိုဂ်င္ ဆာလဖိတ္နဲ႔ ေရာသြားေစပါတယ္တဲ့။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ ၾကက္ဥပုပ္နံ႔လို ေလလည္ရင္ နံေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္္တဲ့။
- ေရွးေခတ္ ဂရိေဆးပညာရွင္ၾကီး ဟစ္ပိုကေရးတီးစ္ဟာ ႏွပ္၊ ဆီးနဲ႔ နားဖာေခ်းကို အနံ႔ခံျခင္း၊ ျမည္းၾကည့္ျခင္း ျပဳလုပ္သင့္တယ္လို႔ အၾကံေကာင္း ေပးခဲ့ပါသတဲ့။
- ဆယ္ေက်ာ္သက္နဲ႔ အရြယ္ေရာက္ျပီးသူေတြသာ ေခြ်းနံ႔ ဆိုးၾကပါတယ္တဲ့။ အသက္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္အထိေတာ့ ေခြ်းမွာ အနံ႔ဆိုးေတြထြက္ေစတဲ့ ဂလင္းေတြဟာ အလုပ္မလုပ္ေသးပါဘူးတဲ့။
- ဝိတိုရိယေခတ္က ေက်ာင္းဆရာ ဝီလ်ံ ဘက္ခ္လန္းဟာ ထူးထူးဆန္းဆန္းနဲ႔ ရြံစရာ အစားအစာေတြကို စမ္းသပ္ စားသံုးခဲ့ပါသတဲ့။ သူစားၾကည့္တဲ့အထဲမွာ ယင္မမဲ႐ိုင္း (ယင္ၾကီး)၊ ဆင္ႏွာေမာင္းနဲ႔ မံမီ႐ုပ္အေလာင္းက အသည္းတို႔ ပါဝင္ပါသတဲ့။
- ၁၉ ရာစုထဲမွာ လူေတြဟာ အမဂၤလာေတြကို အေတာ္ၾကီး ေရွာင္ၾကပါတယ္တဲ့။ စကားလံုးၾကမ္းၾကမ္းေတာင္ နားထဲ မသြင္းလိုၾကဘူးတဲ့။ ဝိတိုရိယေခတ္က လူေတြဆို ပိုဆိုး။ စကားေျပာရင္ေတာင္ အယဥ္ေက်းလြန္ျပီး ႏုရြေနေအာင္ ေျပာပါသတဲ့။
No comments:
Post a Comment